De tempeliers

De tempeliers zijn rare jongens. Ze noemen zichzelf de groene tempeliers, en stellen nogal hoge eisen aan hun leden. Je moet om te beginnen behoorlijk intelligent zijn om erbij te kunnen horen. Als ze je te dom vinden kom je er gewoon niet in. De meesten zijn hooggeschoold, al is dat geen vereiste. En je moet een groene jongen of meisje zijn, dat spreekt vanzelf. Minder vanzelfsprekend is de eis naar affiniteit met wetenschap en techniek. De tempeliers hebben een grondige afkeer van de geitewollensokkendragers die traditioneel uit de “zachte” sector komen. Het is een club van harde betawetenschappers dus.

Er zijn intussen al heel wat boeken geschreven over hun filosofie, ondanks het feit dat ze nog geen decennium bestaan. Volgens hun stichter valt die filosofie echter samen te vatten in weinig woorden. Namelijk: werken met de natuur, niet tegen de natuur. Leren van de natuur, en die kennis ook effectief toepassen. Aan natuuruitbreiding doen. Op een zuiniger, ecologischer manier consumeren, de basis moet een kringloopeconomie zijn.

De tempeliers hebben het ook niet zo op geld. Intern hebben ze een soort ruileconomie. Natuurlijk gebruiken ze in hun handel met de buitenwereld wel geld. “Je kunt niet in een oceaan leven zonder nat te worden.”, is zo’n oneliner van hen. En geld hebben ze wel. Veel zelfs.

Ze leven in een soort commune, maar aangezien de stichter nogal wat kluizenaarstrekjes vertoont, en niet veel moet weten van grote groepen, heeft elk gezin wel een eigen woonst. Maar een heel aantal dingen zijn ook gemeenschappelijk. Dat ze nogal kapitaalkrachtig zijn uit zich in het feit dat ze wereldwijd hele dorpen aan ’t bouwen zijn. Meestal in the middle of nowhere. Verlaten dorpen die opgekocht worden, meestal voor een appel en een ei, om vervolgens met de grond gelijk gemaakt te worden, waarna er nieuwe, ecologische gebouwen komen. Als er nog een paar oorspronkelijke bewoners wonen, dan worden die gewoon met rust gelaten, of soms zelfs geholpen door de tempeliers. Maar echt betrokken worden ze niet. Tenware ze lid willen worden en in aanmerking komen, wat zelden het geval is.

De tempeliers zijn ook volstrekt onafhankelijk. Ze zijn zonder uitzondering vegetariërs, kweken zelf hun groenten en fruit (en enkel lokale producten), voorzien in hun eigen water- en energiebehoeftes en produceren nauwelijks afval. Hun sterke punt en hun bron van inkomsten is dat ze research doen. Ze vormen een hechte wetenschappelijke gemeenschap die onderzoek doet op de meest uiteenlopende gebieden, al is er meestal wel een ecologische link. Ze zijn begonnen met automatisatie, elektronica, informatica, mechatronica. Ze automatiseren zowat vanalles, en steeds op de meest energiezuinige manier mogelijk. Ze willen namelijk af van veel zware lichamelijke of gevaarlijke arbeid, of gewoon afstompende arbeid.

Maar tegenwoordig staan ze ook op gebied van chemie en biotechnologie hun mannetje. Koolstofchemie, voornamelijk onderzoek naar nieuwe materialen die kunnen gekweekt worden (zoals planten). Zo hebben ze bijvoorbeeld iets uitgevonden wat ze vezelplastiek noemen. Een afbreekbaar soort plastiek, dat opgebouwd wordt door genetisch gemodificeerde bacteriën. Het patent daarop alleen al is genoeg voor de helft van de inkomsten van de tempeliers.

De tempeliers stellen ook aardig wat mensen tewerk. Je moet uiteraard het groene gedachtengoed aanhangen, maar als je binnenraakt in één van hun bedrijven, word je stukken beter betaald dan bij de concurrenten. Daarnaast zijn ze ook niet vies van rechtszaken. Als bedrijven het volgens de tempeliers te gortig maken qua milieuvervuiling, ondervinden ze vrij snel serieuze tegenwind van de orde. Er zijn in het verleden zelfs geruchten geweest van groene knokploegen, maar dat hebben de tempeliers altijd ontkend. Er zijn daar ook nooit harde bewijzen voor gevonden, maar, zoals gezegd, de tempeliers zijn slimme mensen. De grootmeester van de orde is dan ook iemand die zelfs op het internationale toneel belangrijk aan het worden is.

Die macht van tempeliers, en van de grootmeester in het bijzonder, is er zeer snel gekomen. Waarschijnlijk waren de tempeliers er zelf nog het meest verbaasd over. De grootmeester gaf in een recent interview zelfs toe dat hij nooit verwacht had dat de beweging zelfs maar zou aanslaan. Nochtans doen de tempeliers geen toegevingen. De grootmeester houdt de hand stevig aan het roer van de organisatie, en de principes van de orde worden standvastig gehandhaafd. Geen water bij de ecologische wijn.

De macht van de tempeliers heeft hen natuurlijk ook een pak vijanden bezorgd. Ze worden afgeschilderd als groene fanatici, wat ze voor een deel ook zijn. Alleen hebben ze een andere aanpak dan de klassieke groene jongens, een aanpak die vele malen succesvoller is. Ze komen er zelfs voor uit dat hun einddoel wereldheerschappij is. Niet via verovering of politiek, maar via educatie en wetenschap.

Hun grootste machtsbasis is gelegen in West-Europa. Dat is voor een deel te danken aan het feit dat ze behoorlijk anti-religieus zijn, al hebben ze dan hun structuur en hun naam ontleend aan de middeleeuwse religieuze orde van de tempelridders. De moderne tempeliers zien de aarde als hun grote tempel, en hun lichaam als hun kleine tempel. Beiden moeten gerespecteerd en in zo goed mogelijke conditie gehouden worden. Net als de oude tempeliers zijn ze ook elitair, zijn ze tegelijk onthecht en hebben ze een grote macht, al zijn ze met relatief weinig. Qua wervingstechnieken hebben ze wel wat weg van religieuze sectes.

In tegenstelling tot religieuze sectes proberen ze je niet met alle macht te bekeren. Integendeel zelfs. Als novice moet je keer op keer bewijzen dat je hun filosofie aanhangt, maar je bent nergens toe verplicht. Als je niet voldoet in hun ogen, dan ga je er gewoon uit. Maar tot op heden zijn er bijzonder weinig afvalligen, en zelfs die enkelen staan niet rancuneus tegenover de tempeliers. De meesten werken zelfs voor de orde, al zijn ze geen lid meer.

En nu is mijn vriendin tempelier geworden. Samen met twee van haar vriendinnen is ze onlangs als novice geaccepteerd. Ik overweeg nu ook om mijn kandidatuur te stellen, iets wat mijn ouders me niet in dank zullen afnemen. Toch zal ik het proberen, niet alleen omwille van mijn vriendin, maar ook omdat ik denk dat de tempeliers een “macht van het goede zijn”. Vooral mijn vader die een eenvoudig arbeider is, moet niets weten van die “groene machinebouwers, die de mensen zonder werk zetten”. Nochtans is de afschaffing van lichamelijke arbeid volgens de tempeliers gewoon een volgende stap in de evolutie van de mensheid, en eigenlijk denk ik daar ook zo over. Volgens mijn ouders is dat een filosofie voor luie mensen, en “bureauwerk” is geen “echt” werk.

Als ik binnenraak, dan kan ik gaan samenwonen met Ria. De tempeliers zorgen wel voor een woonst. De vraag is alleen of ze mij intelligent genoeg vinden…