Population zero

In de documentaires Aftermath – Population Zeroen Life After Peoplespeculeren wetenschappers hoe het er aan toe zou gaan moest de mensheid er om één of andere reden niet meer zijn.

Intermezzo

Jabas keek naar een pubermeisje van een jaar of 14, dat op haar beurt in de spiegel een jeugdpuist met een bijzonder kritisch oog bekeek. Ze had de puist handig verborgen onder een kleurige haarband, of hoe die dingen ook mochten heten, en trok de band plots snel weer op z’n plaats. Een ander meisje verscheen in de tweede spiegel. Even later waren ze beiden verdwenen. Jabas moest glimlachen om het drama van het meisje dat haar puist zonder twijfel het einde van de wereld vond.

De verteller vertelt

Ik heb altijd een fascinatie gehad voor licht. Licht, en spiegels, natuurlijk. Wat het licht betreft, Albert Einstein en Richard Feynman waren er ook door gefascineerd, en ook Archimedes zag er wel iets in. Een mens kan zich slechter gezelschap voorstellen, nietwaar?

Outline

De verteller vertelt

De inleiding dus…

Terug in de tijd, het begin

De mysterieuze ontvoeringen. Enkele jonge kinderen verdwijnen uit scholen, doorheen gans het land. Er is weinig lijn in te trekken, buiten de leeftijd, allemaal 5 of 6 jaar oud. Na een paar dagen duiken ze weer op, meestal dicht bij huis. Er scheelt hen niets, en ze claimen de tijd doorgebracht te hebben bij een oom of tante. Talloze familieleden worden aan de tand gevoeld, maar dat levert niets op. Ook de kinderen zeggen steeds dat het om een “andere” oom of tante gaat. Verder weten ze niet veel te vertellen, behalve dat het plezant was, en dat ze alleen lekkere dingen te eten kregen. De politiediensten krijgen er kop nog staart aan.

Het spiegelei

Het idee

Origineel

Je kunt in een spiegel stappen, willekeurig welke – als ie maar groot genoeg is om erdoor te kunnen, maar alleen ’s nachts tussen 12 en 6, en alleen bij volle of nieuwe maan. Als je er in stapt, komt je spiegelbeeld er uit. Dat wil zeggen dat je afhankelijk bent van je spiegelbeeld om er weer uit te raken, want enkel degene die aan onze kant zit, kan een spiegelbeeld doen verschijnen. Dus als je spiegelbeeld ’t hier leuker vindt dan in de spiegel, dan ben je gezien.